Posts filed under ‘Uncategorized




مطالب آرشیو شده – 3

https://mak2ob.wordpress.com/?p=201
https://mak2ob.wordpress.com/?p=202
https://mak2ob.wordpress.com/?p=203
https://mak2ob.wordpress.com/?p=204
https://mak2ob.wordpress.com/?p=205
https://mak2ob.wordpress.com/?p=206
https://mak2ob.wordpress.com/?p=207
https://mak2ob.wordpress.com/?p=208
https://mak2ob.wordpress.com/?p=209
https://mak2ob.wordpress.com/?p=210
https://mak2ob.wordpress.com/?p=211
https://mak2ob.wordpress.com/?p=212
https://mak2ob.wordpress.com/?p=213
https://mak2ob.wordpress.com/?p=214
https://mak2ob.wordpress.com/?p=215
https://mak2ob.wordpress.com/?p=216
https://mak2ob.wordpress.com/?p=217
https://mak2ob.wordpress.com/?p=218
https://mak2ob.wordpress.com/?p=219
https://mak2ob.wordpress.com/?p=220
https://mak2ob.wordpress.com/?p=221
https://mak2ob.wordpress.com/?p=222
https://mak2ob.wordpress.com/?p=223
https://mak2ob.wordpress.com/?p=224
https://mak2ob.wordpress.com/?p=225
https://mak2ob.wordpress.com/?p=226
https://mak2ob.wordpress.com/?p=227
https://mak2ob.wordpress.com/?p=228
https://mak2ob.wordpress.com/?p=229
https://mak2ob.wordpress.com/?p=230
https://mak2ob.wordpress.com/?p=231
https://mak2ob.wordpress.com/?p=232
https://mak2ob.wordpress.com/?p=233
https://mak2ob.wordpress.com/?p=234
https://mak2ob.wordpress.com/?p=235
https://mak2ob.wordpress.com/?p=236
https://mak2ob.wordpress.com/?p=237
https://mak2ob.wordpress.com/?p=238
https://mak2ob.wordpress.com/?p=239
https://mak2ob.wordpress.com/?p=240
https://mak2ob.wordpress.com/?p=241
https://mak2ob.wordpress.com/?p=242
https://mak2ob.wordpress.com/?p=243
https://mak2ob.wordpress.com/?p=244
https://mak2ob.wordpress.com/?p=245
https://mak2ob.wordpress.com/?p=246
https://mak2ob.wordpress.com/?p=247
https://mak2ob.wordpress.com/?p=248
https://mak2ob.wordpress.com/?p=249
https://mak2ob.wordpress.com/?p=250
https://mak2ob.wordpress.com/?p=251
https://mak2ob.wordpress.com/?p=252
https://mak2ob.wordpress.com/?p=253
https://mak2ob.wordpress.com/?p=254
https://mak2ob.wordpress.com/?p=255
https://mak2ob.wordpress.com/?p=256
https://mak2ob.wordpress.com/?p=257
https://mak2ob.wordpress.com/?p=258
https://mak2ob.wordpress.com/?p=259
https://mak2ob.wordpress.com/?p=260
https://mak2ob.wordpress.com/?p=261
https://mak2ob.wordpress.com/?p=262
https://mak2ob.wordpress.com/?p=263
https://mak2ob.wordpress.com/?p=264
https://mak2ob.wordpress.com/?p=265
https://mak2ob.wordpress.com/?p=266
https://mak2ob.wordpress.com/?p=267
https://mak2ob.wordpress.com/?p=268
https://mak2ob.wordpress.com/?p=269
https://mak2ob.wordpress.com/?p=270
https://mak2ob.wordpress.com/?p=271
https://mak2ob.wordpress.com/?p=272
https://mak2ob.wordpress.com/?p=273
https://mak2ob.wordpress.com/?p=274
https://mak2ob.wordpress.com/?p=275
https://mak2ob.wordpress.com/?p=276
https://mak2ob.wordpress.com/?p=277
https://mak2ob.wordpress.com/?p=278
https://mak2ob.wordpress.com/?p=279
https://mak2ob.wordpress.com/?p=280
https://mak2ob.wordpress.com/?p=282
https://mak2ob.wordpress.com/?p=283
https://mak2ob.wordpress.com/?p=284
https://mak2ob.wordpress.com/?p=285
https://mak2ob.wordpress.com/?p=286
https://mak2ob.wordpress.com/?p=287
https://mak2ob.wordpress.com/?p=288
https://mak2ob.wordpress.com/?p=289
https://mak2ob.wordpress.com/?p=290
https://mak2ob.wordpress.com/?p=291
https://mak2ob.wordpress.com/?p=292
https://mak2ob.wordpress.com/?p=293
https://mak2ob.wordpress.com/?p=294
https://mak2ob.wordpress.com/?p=295
https://mak2ob.wordpress.com/?p=296
https://mak2ob.wordpress.com/?p=297
https://mak2ob.wordpress.com/?p=298
https://mak2ob.wordpress.com/?p=299
https://mak2ob.wordpress.com/?p=300


Add comment آگوست 25, 2009

مطالب آرشیو شده – 2

https://mak2ob.wordpress.com/?p=101
https://mak2ob.wordpress.com/?p=102
https://mak2ob.wordpress.com/?p=103
https://mak2ob.wordpress.com/?p=104
https://mak2ob.wordpress.com/?p=105
https://mak2ob.wordpress.com/?p=106
https://mak2ob.wordpress.com/?p=107
https://mak2ob.wordpress.com/?p=108
https://mak2ob.wordpress.com/?p=109
https://mak2ob.wordpress.com/?p=110
https://mak2ob.wordpress.com/?p=111
https://mak2ob.wordpress.com/?p=112
https://mak2ob.wordpress.com/?p=113
https://mak2ob.wordpress.com/?p=114
https://mak2ob.wordpress.com/?p=115
https://mak2ob.wordpress.com/?p=116
https://mak2ob.wordpress.com/?p=117
https://mak2ob.wordpress.com/?p=118
https://mak2ob.wordpress.com/?p=119
https://mak2ob.wordpress.com/?p=120
https://mak2ob.wordpress.com/?p=121
https://mak2ob.wordpress.com/?p=122
https://mak2ob.wordpress.com/?p=123
https://mak2ob.wordpress.com/?p=124
https://mak2ob.wordpress.com/?p=125
https://mak2ob.wordpress.com/?p=126
https://mak2ob.wordpress.com/?p=127
https://mak2ob.wordpress.com/?p=128
https://mak2ob.wordpress.com/?p=129
https://mak2ob.wordpress.com/?p=130
https://mak2ob.wordpress.com/?p=131
https://mak2ob.wordpress.com/?p=132
https://mak2ob.wordpress.com/?p=133
https://mak2ob.wordpress.com/?p=134
https://mak2ob.wordpress.com/?p=135
https://mak2ob.wordpress.com/?p=136
https://mak2ob.wordpress.com/?p=137
https://mak2ob.wordpress.com/?p=138
https://mak2ob.wordpress.com/?p=139
https://mak2ob.wordpress.com/?p=140
https://mak2ob.wordpress.com/?p=141
https://mak2ob.wordpress.com/?p=142
https://mak2ob.wordpress.com/?p=143
https://mak2ob.wordpress.com/?p=144
https://mak2ob.wordpress.com/?p=145
https://mak2ob.wordpress.com/?p=146
https://mak2ob.wordpress.com/?p=147
https://mak2ob.wordpress.com/?p=148
https://mak2ob.wordpress.com/?p=149
https://mak2ob.wordpress.com/?p=150
https://mak2ob.wordpress.com/?p=151
https://mak2ob.wordpress.com/?p=152
https://mak2ob.wordpress.com/?p=153
https://mak2ob.wordpress.com/?p=154
https://mak2ob.wordpress.com/?p=155
https://mak2ob.wordpress.com/?p=156
https://mak2ob.wordpress.com/?p=157
https://mak2ob.wordpress.com/?p=158
https://mak2ob.wordpress.com/?p=159
https://mak2ob.wordpress.com/?p=160
https://mak2ob.wordpress.com/?p=161
https://mak2ob.wordpress.com/?p=162
https://mak2ob.wordpress.com/?p=163
https://mak2ob.wordpress.com/?p=164
https://mak2ob.wordpress.com/?p=165
https://mak2ob.wordpress.com/?p=166
https://mak2ob.wordpress.com/?p=167
https://mak2ob.wordpress.com/?p=168
https://mak2ob.wordpress.com/?p=169
https://mak2ob.wordpress.com/?p=170
https://mak2ob.wordpress.com/?p=171
https://mak2ob.wordpress.com/?p=172
https://mak2ob.wordpress.com/?p=173
https://mak2ob.wordpress.com/?p=174
https://mak2ob.wordpress.com/?p=175
https://mak2ob.wordpress.com/?p=176
https://mak2ob.wordpress.com/?p=177
https://mak2ob.wordpress.com/?p=178
https://mak2ob.wordpress.com/?p=179
https://mak2ob.wordpress.com/?p=180
https://mak2ob.wordpress.com/?p=182
https://mak2ob.wordpress.com/?p=183
https://mak2ob.wordpress.com/?p=184
https://mak2ob.wordpress.com/?p=185
https://mak2ob.wordpress.com/?p=186
https://mak2ob.wordpress.com/?p=187
https://mak2ob.wordpress.com/?p=188
https://mak2ob.wordpress.com/?p=189
https://mak2ob.wordpress.com/?p=190
https://mak2ob.wordpress.com/?p=191
https://mak2ob.wordpress.com/?p=192
https://mak2ob.wordpress.com/?p=193
https://mak2ob.wordpress.com/?p=194
https://mak2ob.wordpress.com/?p=195
https://mak2ob.wordpress.com/?p=196
https://mak2ob.wordpress.com/?p=197
https://mak2ob.wordpress.com/?p=198
https://mak2ob.wordpress.com/?p=199
https://mak2ob.wordpress.com/?p=200

Add comment آگوست 25, 2009

مطالب آرشیو شده – 1

https://mak2ob.wordpress.com/?p=1
https://mak2ob.wordpress.com/?p=2
https://mak2ob.wordpress.com/?p=3
https://mak2ob.wordpress.com/?p=4
https://mak2ob.wordpress.com/?p=5
https://mak2ob.wordpress.com/?p=6
https://mak2ob.wordpress.com/?p=7
https://mak2ob.wordpress.com/?p=8
https://mak2ob.wordpress.com/?p=9
https://mak2ob.wordpress.com/?p=10
https://mak2ob.wordpress.com/?p=11
https://mak2ob.wordpress.com/?p=12
https://mak2ob.wordpress.com/?p=13
https://mak2ob.wordpress.com/?p=14
https://mak2ob.wordpress.com/?p=15
https://mak2ob.wordpress.com/?p=16
https://mak2ob.wordpress.com/?p=17
https://mak2ob.wordpress.com/?p=18
https://mak2ob.wordpress.com/?p=19
https://mak2ob.wordpress.com/?p=20
https://mak2ob.wordpress.com/?p=21
https://mak2ob.wordpress.com/?p=22
https://mak2ob.wordpress.com/?p=23
https://mak2ob.wordpress.com/?p=24
https://mak2ob.wordpress.com/?p=25
https://mak2ob.wordpress.com/?p=26
https://mak2ob.wordpress.com/?p=27
https://mak2ob.wordpress.com/?p=28
https://mak2ob.wordpress.com/?p=29
https://mak2ob.wordpress.com/?p=30
https://mak2ob.wordpress.com/?p=31
https://mak2ob.wordpress.com/?p=32
https://mak2ob.wordpress.com/?p=33
https://mak2ob.wordpress.com/?p=34
https://mak2ob.wordpress.com/?p=35
https://mak2ob.wordpress.com/?p=36
https://mak2ob.wordpress.com/?p=37
https://mak2ob.wordpress.com/?p=38
https://mak2ob.wordpress.com/?p=39
https://mak2ob.wordpress.com/?p=40
https://mak2ob.wordpress.com/?p=41
https://mak2ob.wordpress.com/?p=42
https://mak2ob.wordpress.com/?p=43
https://mak2ob.wordpress.com/?p=44
https://mak2ob.wordpress.com/?p=45
https://mak2ob.wordpress.com/?p=46
https://mak2ob.wordpress.com/?p=47
https://mak2ob.wordpress.com/?p=48
https://mak2ob.wordpress.com/?p=49
https://mak2ob.wordpress.com/?p=50
https://mak2ob.wordpress.com/?p=51
https://mak2ob.wordpress.com/?p=52
https://mak2ob.wordpress.com/?p=53
https://mak2ob.wordpress.com/?p=54
https://mak2ob.wordpress.com/?p=55
https://mak2ob.wordpress.com/?p=56
https://mak2ob.wordpress.com/?p=57
https://mak2ob.wordpress.com/?p=58
https://mak2ob.wordpress.com/?p=59
https://mak2ob.wordpress.com/?p=60
https://mak2ob.wordpress.com/?p=61
https://mak2ob.wordpress.com/?p=62
https://mak2ob.wordpress.com/?p=63
https://mak2ob.wordpress.com/?p=64
https://mak2ob.wordpress.com/?p=65
https://mak2ob.wordpress.com/?p=66
https://mak2ob.wordpress.com/?p=67
https://mak2ob.wordpress.com/?p=68
https://mak2ob.wordpress.com/?p=69
https://mak2ob.wordpress.com/?p=70
https://mak2ob.wordpress.com/?p=71
https://mak2ob.wordpress.com/?p=72
https://mak2ob.wordpress.com/?p=73
https://mak2ob.wordpress.com/?p=74
https://mak2ob.wordpress.com/?p=75
https://mak2ob.wordpress.com/?p=76
https://mak2ob.wordpress.com/?p=77
https://mak2ob.wordpress.com/?p=78
https://mak2ob.wordpress.com/?p=79
https://mak2ob.wordpress.com/?p=80
https://mak2ob.wordpress.com/?p=82
https://mak2ob.wordpress.com/?p=83
https://mak2ob.wordpress.com/?p=84
https://mak2ob.wordpress.com/?p=85
https://mak2ob.wordpress.com/?p=86
https://mak2ob.wordpress.com/?p=87
https://mak2ob.wordpress.com/?p=88
https://mak2ob.wordpress.com/?p=89
https://mak2ob.wordpress.com/?p=90
https://mak2ob.wordpress.com/?p=91
https://mak2ob.wordpress.com/?p=92
https://mak2ob.wordpress.com/?p=93
https://mak2ob.wordpress.com/?p=94
https://mak2ob.wordpress.com/?p=95
https://mak2ob.wordpress.com/?p=96
https://mak2ob.wordpress.com/?p=97
https://mak2ob.wordpress.com/?p=98
https://mak2ob.wordpress.com/?p=99
https://mak2ob.wordpress.com/?p=100

Add comment آگوست 25, 2009

سخنان ارد بزرگ – Great Orod

شادی کجاست ؟ جای که همه ارزشمند هستند . ارد بزرگ
آدمهای ماندگار به چیزی جز آرمان نمی اندیشند .  ارد بزرگ
کسی که آزادی می جوید زندانی برای اندیشه های دیگر نمی گسترد . ارد بزرگ
گذشتن از سختی های پیش رو ، چندان سخت تر از آن چه پشت سر گذاشته ایم نخواهد بود . ارد بزرگ
سخن گفتن از دوستی و دشمنی پایدار در سیاست ، خنده آور است . ارد بزرگ
بسیار یاد کردن از سختی های زندگی ، بردگی می آورد .  ارد بزرگ
مردمان توانمند در میان جشن و بزم  نیستند . آنها در هر دم به آرمانی بزرگتر می اندیشند  و برای رسیدن به آن  در حال پیکارند . ارد بزرگ
آزادگان میهن پرست در مرداب خودستایی فرو نمی روند . ارد بزرگ
میندیش که دیگران ، تو را به آرمانت خواهند رساند .  ارد بزرگ
فرمانروای نیک ، دست نشانده پلید ندارد ! . ارد بزرگ
دشمنی و پادورزی ، به آدم خردمند انگیزه زندگی می دهد .  ارد بزرگ
گفتگو با خردمندان و دانشوران ، پاداشی کمیاب است . ارد بزرگ
مهم نیست تا چه میزان رشد کرده ایم ، مهم این است که از آرمان هایمان دور نشده باشیم . ارد بزرگ
رسوایی و زبونی همیشه در پیشانی بدخواهان فرزندان ایران جا دارد . ارد بزرگ
بوی خوش بهشت در سخن زنان و مردان پاک نهاد جاریست . ارد بزرگ
در تاریکترین شب های ستم  ، روشنترین ستاره ها زاده می شوند . ارد بزرگ
هدف آدمهای کارآمد ، پیدا نمودن راهی مناسب برای ساختن ایده هاست . ارد بزرگ
آنکه در بیراهه قدم بر می دارد آرمان و هدف خویش را گم کرده است . ارد بزرگ
سفر ، نای روان است برای اندیشه و آرمان بزرگ فردا . ارد بزرگ
به جای خود کم بینی و آرمان گریزی ، پای در راه نهیم که این تنها درمانگر دردهای زندگی ست . ارد بزرگ
ستایش گران میهن ،  زنان و مردان آزاده اند . ارد بزرگ
میهن پرستی هنر برآزندگان نیست که آرمان آنان است . ارد بزرگ
سرنگونی با آدمهای شتابنده ( عجول ) زاده می شود . ارد بزرگ
اگر آرمان برایمان هویدا باشد ابزار های رسیدن به آن را خیلی زود خواهیم یافت . ارد بزرگ
آرمان ما باید دارای شور و برانگیختگی باشد . انگیزشی که آدمی را به هست و جوشش نیاورد ، خسته کننده است . ارد بزرگ
آزادی پنجره رشد و شکوفایی کشور است بستن آن سیاهی ها در پی دارد . ارد بزرگ
یادآوری آرمانها ، از  بیراهه روی بازمان می دارد . ارد بزرگ
مستمند کسی است ، که دشواری و سختی ندیده باشد . ارد بزرگ
ارزش سختی های روزگار را باید دانست ، آنها آمده اند تا ما را  نیرومندتر سازند . ارد بزرگ
آنکه سختی نکشیده ، نرمی و بهکامی نخواهد داشت . ارد بزرگ

ماخذ سایت تبیان http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=934&articleID=402514

Add comment آگوست 25, 2009

میخانه

* میخانه *

رفــیــق مّــی ناب و پــیــمانه ام
که ویران دلـی ,مسـت و دیوانه ام
پــرسـتم بــدنیـا , دو چـیزی و آن
شـب مــستی وُ کـُـنج مــیخانه ام

***

که مـستـانه گر گریـه ها سر دهـم
غـریـبانه چون ســر به پایـم نهـم

کسی را در آن دم, بمن کار نیسـت
گـر حتـی ,که میخـانه ریـزم بهــم
***

به میخـانـه گر, اشـک چشـمم چـکیـد
به عـرش خــدا, گـر نـفیـرم رسیــد
«عجب» برکسی کنج مـیخانه نیـست!
«که غـم هر یکی را به اینجا کـشیـد»

***
هــرآن یک غمی را بدل حافظنـد
که رو سـوی مـیخانه ها می نهند
چـو لب را, توانی به گـفتن نبـود
بیـک جا رونــد ُو شـرابی خورنـد
***

به میخانه آید, زهــر سـوی شهـر
کسـی را ,که دنیا ز او کرده قـهـر
حکایت در ایـن , مخفـل مّی خوران
هـزاران حدیثی سـت, ازجـور دهـر

****
اگـرچه بهـم, غــیر و بیـگانـه اند
رفـیقــان جـانی , به مــیخانـه اند
چو دردهمه, مّی پرستان یکی ست
رفیق غــم و یار پیـمانـه انـد!!!

***

چو آنان منم ,از جهان رانـده ام
اسـیر غـم وُ, رنـج و درمانده ام

چــو از پا فــتادم, بـــراه ســـفر

رفیقان بـرفتنـد وُ, مـن مانده ام!
******

کنون کُنج مـیخانه با , مّی خوران
شکایـت کنم , مــن ز جـورِ زمان
به رویـم فــشانـم , سرشکـی ز دل

ز چـشمم شود ,اشک غلطان روان

*****

مــرا کُنـج مـیخانه وُ , جـام مّـی

شـرابـی چـشیـدن , به آوای نـّی
مـرا گـفتگو, با دل و یار و دوسـت

و حتی…نشـستن , کمی نزد وّی

***
بـُوّد , کافی وُ, جـان رها مـیشود

دلـم از غــم ِ خـود , جـدا میشود
که بیگانـه در , کنُـج ِ میخانه ها
به گریان دلم , همصـدا میشـود

***

ز هـمدرد خـود ,گریه پنهان چرا؟!

به لب بستنم , سینـه ویران چـرا؟!

کـنـم گـریه ها… کــنج مــیخانه ها

جـلوگیری از , چـشم گـریان چـرا؟!

***

فروگرخورم ,اشک دیرین چه سود؟!

به مـستـی بـباید , غــم دل گشـود.

به مستـی , چه آسـان شـود زندگی !

شراب ومّـی و باده , باید ستـود!!!

1362/8/28
سروده ی فرزانه شیدا
********************

Add comment آگوست 21, 2009

دوبیتی واشعار کوتاه /فرزانه شیدا

سارق _________:
وقت خود ومن تلف نمودى
تا درنظرت دلم ربودى
جانا تو در آن نگاه اول
تک سارق قلب بنده بودى.
1361/ ف.شيدا
چو پنهان عشق شیرین است
به پنهانی تو یارم باش
به دور از چشم بدخواهان
همیشه کنارم باش.
ف.شیدا1361
●●●
چه خسته ________ :
چه خسته باز آمد , دلم ز اشیانه ی عشق
دگر نخواهم کرد , گذر ز خانه ی عشق
گل دلم یکروز , به عشق ایمان داشت
به شاخ شاخ امید , غنچه بس فراوان داشت
تو شاخ عمرم را , ز ریشه ها چیدی
تومرگ روحم را , به جور خود! دیدی
دگرنسیم بهار…شکفتن من نیست
دوباره روئیدن , به گلشن من نیست
دگر نمیخواهم , شکسته باز آیم
شکسته شاخم را , به غنچه آرایم
دگر نمیخواهم , زعاشقان باشم
به قلب پژمرده , گل خزان باشم!
به باغبان دیگر , نمیدهم دل را
باو نخواهم بست امید باطل را
گل دل ما را… دگر بهاری نیست
بدون تو هرگز…مرا قراری نیست
دگر تو درباغی… مرا نخواهی دید
چو از بن وریشه … وجود من خشکید
1382_ فرزانه شیدا
●●●
در انتظار گذشت…شبهای تنهائی
نگاه که پروانه وار ….در جستجوی شمع وجودت
بی شعله سوختم….
ف. شیدا – 11 آبان 1384
عشق عنوان نمیخواهد..
__________________
عنوانی بر عشق مجو…
عشق عنوان نمیخواهد…تنها در نگاه عاشق بنگر

کلام عشق گویاست…در نگاه غمدیده ی عاشق…
در پشت لبهای سکوت…در بیقراری ها!!
ف.شیدا – 11 آبان 1384
__________________
روزگارانت سبز …آسمانت آبى ….چشمه ى عشق ومحبت هرروز…
در درونت جارى.. ف.شيدا
پنجشنبه 29 مرداد 1388

Add comment آگوست 20, 2009

در کوتاهی کلام بیتی – به قلم ف.شیدا

کویر

اندرین راه پر نشیب وفراز

بنگر آخر که دل کجا افتاد!

گوئیا در سفر به دریاها

بر کویری گذار ما افتاد!

17/11/1365جمعه

فرزانه شیدا
______________

* اسیر

این همون خط نگاهه

که طنابی شد واز چشمای من

رفت وگذر کرد

رفت …وتا رسید به قلبم

بدلم پیچی دو دل رو…

اسیر دام نگات کرد!
بی رهائی…توُ اسارت…
دل من اسیر عشقه

ازهمون خط نگاهی

که توی دام اسارت

منو تا اخر دنیا

یه اسیر دربدر کرد

منو خسته از سفر کرد!
26مهر1383
_________________
* باور*

در باورم نیست فراموش شدن

در باور نیست ز خاطر رفتن

نه در راه بودن نه در جاده های زندگی
شاید با تو…شاید بااو

اما..اما… نه هرگز در نگاه خداوند
1383 مهرف.شیدا

___________________

» شیدا»

از چه تا فکر تو آید به دلم؟

زود دلتنگ ود ل آزرده شوم

تو چه کردی به دلم کز یادت

اینچنین دلخور وافسرده شوم

آه نه…از غم و از ناکامی

یاد تو سینه ی من میسوزد
از چه با این دل زار و»شیدا»
باید از عضق تو سرخورده شوم؟

63/2/22 شنبه ف.شیدا

__________________

عمق نگاه

عمق نگاه ناز تو , رفتم وبی خبر شدم

هوش ز سر پریده تا جادوی آن نظر شدم

چونکه زتو جدا شدم , همچو کسی که مّی زده

از در خانه ی خودم , عابر رهگذر شدم

هیچ نماندهخاطرو, چه شد مرا , کجا شدم؟

بعد تو با عشق تو من, یکدل دربدر شدم

دگرمرا کسی ندید , میان شهر و کوچه ام

چونکه دگر ز درد تو راهی یک سفر شدم

ماند ن من چه فایده , بی تودر این دیار غم

چونکه بگوشه ی غمی , عاشق بی ثمر شدم

رومبراه خودولی , عشق ترا چه سان برم

منکه باوج درد وغم «بودم» وُ بس هدر شدم

1363/2/22 شنبه فرزانه شیدا

Add comment آگوست 16, 2009

پر پرواز

دراین ویرانه سامانی

که کس کس را نمیداند

دلم از درد می میرد

تنم از غصه می نالد

دگر در کنج رویایم مرا

تاب و توانی نیست

دلم پرواز میخواهد

که رنگ تازه ای دارد

توهم این قلب ویران را

به کنج غصه ها منشان

که مرغ سینه ی ما را

سرای دیگری باید!

مرا در آبی روحم

هزاران بال پرواز است

بیا بگذار مرغ ِدل

پر پرواز بگشاید

پر پرواز بگشاید!

فرزانه شیدا 1383

Add comment آگوست 16, 2009

همچون خدا رفتار کنه به قلم فرزانه شیدا

همچون خدا رفتار کن
همراه با یک عکس دیگر از عکس های پنجشنبه ای که گذشت توسط پسرم(۲۲)
با اين نگرش پيش برويد که همه چيز خداي گونه است و همه کس خداي گونه رفتار ميکند،
اگر شما همچون خدا با آنان رفتار کنيد *.سوامی راماتیرتا *
زمانی که فردی در زندگی روزمره خود بامردمان متفاوتی روبرو میشود
بی آنکه بتواند در افکار واندیشه های آنان اثر مفیدی داشته باشد و مجبور به سازش
باانواع تفکرها واندیشه ها نیز میگردد.

لذا درک همه جانبه افراد کاری بس دشوار وسخت می باشد که انسان ناگزیر به
سازش با آن است چراکه ما قادر نیستیم تمامی انسانها را آنگونه بسازیم
که خود میخواهیم تا در همه تفکرات باما یکسان ودر تفاهم باشند
ودر عین حال یگانگی ووحدت کامل فکری هرگز میسر نیست وهمیشه
هستند کسانی که به گونه ى خود فکر می کنند واگر چنین نبودزندگی بسیار کسل کننده
میشد ودیگر برای یادگیری وآموزش دلیلی باقی نمی ماند .
چراکه دیگر نیازی به آن احساس نمیشد !
یا در نظر بگیرید که منو شما نیازی به صحبت کردن با یکدیگر نداشته باشیم
چراکه تمامی افکارمان یکسان است وتصور این نیز خودگویای این است که
چقدر زندگی بی معنا میشد.
حال بااین تفاضیل برمیگردیم به سخن * سوامی راما تیرتا*
که میگوید: *با دیگران خدای گونه رفتار کن * آنگاه خود نیزخدای خود وزمینی که در آن زندگی
میکنی خواهی بود.
حال میپرسیم چگونه؟
__________________
بسیار ساده است شنیده ایم که می گویند: * دیگران همانگونه باتو رفتار می کنی باتو رفتار مي کنند.
درکنار آن شنیده ایم :
*دیگران آنگونه باتو رفتار میکنند که خود اجازه میدهی تا باتو رفتار کنند.
یا درجائی دیگر: * تو همان هستی که خود باور داری
همه این جملات باز میگردد به همین نکته که *سوامی * بر آن اشاره داشته است:
(( با اين نگرش پيش برويد که همه چيز خداي گونه است و همه کس خداي گونه رفتار ميکند،
اگر شما همچون خدا با آنان رفتار کنيد .)) * سوامي راما تيرتا
حال در چگونگی رفتار با توجه باینکه خدای گونه باشد باید دید به چه طریق میتوانیم چنین باشیم
از دیدگاه من:
1/هرگز کسی را خوار مکن
2/ همواره احترام دیگران رادر هر سنی که هستند نگاهدار

3/هرگز کسی را از بالا نگاه نکن کسی را خرد یا کوچک نشمار.

4/بخاطر داشته باش بزرگی دراین نیز هست که از کوچکتران نیز چیزی بیآموزیم
* نکته: با توجه به پیشرفت علم واینترنت باید بپذیریم که جوانان کنونی آموخته های بسیاری
را روزانه دریافت می کنند که در زمان ما یا پدران ومادران ما وجود نداشت یا تا این حد
زمان پیشرفت نکرده بود و دانش اجتماعی وشخصی فرد از پیشرفتهای روزمره بسیار
بالاتر از ده سال پیش است .
درنتیجه باید پذیرفت از نوجوانان وجوانان نیز میشود بسیار آموخت.*
5/بخاطر داشته باش که همیشه هستند کسانی که بیشتر ازتو میدانند
6/ همواره با دیگران هرچند ناآشنا دوستانه برخورد کن

7/ بیاد داشته باش بهترين زمان براي کنترل احساس لحظه ي شروع آن است ،
بخصوص در اولین برخوردها.
8/در برخورد اول همواره خوشرو وبه مهربانی رفتار کن چراکه اثر دیدار اولیه
تا همیشه در ذهن فرد باقی میماند.
9/دشمن خود را نیز ضعیف مپندار و بخاطر داشته باش انسان همیشه از جائی صدمه میخورد
که انتظارش را ندارد.
10/از یاد مبر که گفتار نیک-کردار نیک- پندار نیک
در تمامی ادیان وجود دارد وهریک بگونه خود آنرا عنوان کرده اند اما هدف یک
چیز بوده است = انسان خوبی باش !
وکسی که چنین باشد خود خدائی ست برزمین که دیگران نیز ازاو بد نمی بینند وازاو آموخته خود
نیز خدائی می کنند .
تبصره: **بااین توضیح که هدف از» خدائی کن «این نیست که خودرا بهتر از دیگران بدانیم
ویا مغرور بخویش باشیم**!
بلکه ما تنها ذره ای از وجود خداوندگاریم و اشرف مخلوقات زینرو ازجانب خداوند نیز مسئولیت
انسانی را ،بعنوان *اشرف مخلوقات * بدوش می کشیم .
بسیارند مواردی که دراین باب میتوان ذکر نمود اما:
نیکو بیاندیش نیکو رفتار کن ونیکوسخن بگو

آنگاه حرمت تو نیز برجای خواهد بود.
*واین خوددرحد خدا بودن است*.

هرچند به محاسن بزرگ خداوندگار بسیار راه خواهیم داشت تا نام خدائی برازنده ما گردد اما همینقدر
که انسانی صالح وخوب باشیم خود درنگاه پروردگار
نیز خدای روی زمین محسوب خواهیم شد .
واما شعری دراین باب:
———————–
«خدائی کن «:
من نمیگویم خدائی بر زمین
لیک در دنیا مقام خود ببین
«آدمی»! این اشرف ِ پرودگار
حُرمت خود را بدنیا پاس دار
مهربانی کن به خلق و بر بشر
آخر از رنجش نمی گیر ی ثمر
خود فُرومانی براهت هرزمان
گر برنجانی دلی را درجهان
اوکه در دنیا دلی بازنده است
«باغ » دنیا را جهنم بوده است!
زندگی آخر بهشت است ونه » نار «
از «دم آتش » , نمیگیری قرار
زین سبب در شادی دنیا بکوش
با جهان وآدمی , جانا , بجوش
خوش سخن باش ودلی غرق صفا
تا ببینی ؛خود؛ زاین عالم وفا
خود خدائی کن بروی این زمین
حُ رمت خود را چویک ؛انسان؛ ببین
(سروده ی ف.شیدا)
با امیدروزهای بهتر از این برای همگان در سراسر دنیا .شادمانه موفق وپیروز باشید.
فرزانه شیدا
در چهار شنبه 21 مرداد 1388
پایان

Add comment آگوست 16, 2009

طبیعت در ادبیات فارسی – پابلو نروادا – منتخب فرزانه شيدا

*پابلو نرودا *
شاعر شیلیایی، متولد 1904 با نام اصلی نفتالی ریکاردو ریس باسوالتو در پارال شیلی.
در تموکو دوران جوانی و نوجوانی را گذراند. از 1920 به
بعد نام پابلو نرودا را به احترام یان نرودا شاعر چک (1834 ـ 1891) برای خود برگزید.
در 1921 اولین کتابش به نام

«گرگ و میش سپیده‌دم» و یک‌سال بعد «بیست شعر عاشقانه» و «یک ترانه نومید»
را منتشر کرد .
که برایش شهرت به ارمغان آورد. در 1945 به سنای شیلی راه یافت
در حالی‌که پیش از آن به نهضتهای مردمی اسپانیا و فرانسه پیوسته بود.
در 1947 به علت سخنرانی اعتراض‌آمیز نسبت به رئیس‌جمهور وقت شیلی ـ بیده لا ـ شیلی را
مخفیانه ترک كرد و به اروپا رفت.

در 1952 به کشورش بازگشت و در 1971 جایزه نوبل ادبیات را به خود اختصاص داد.
از آثار برجسته او می‌شود به:
تلاش انسان بی‌پایان
؛ اقامت در خاک،
اسپانیا در قلب من،
خشمها و محنتها،
آواز همگانی،
شعرهای ناخدا،
چکامه‌های بنیادین
، انگورها و باد
، صد شعر عاشقانه
، یادداشتهای ایسلانگرا،
کتاب سؤالها
، بودها و یادبودها
و دهها اثر دیگر اشاره کرد.
«بودها و یادبودها» مجموعه خاطرات ادبی و سیاسی شاعر است
که اتفاقاً به فارسی نیز ترجمه شده است.
نرودا در سال 1973 چند روز پس از کودتای پینوشه به علت سرطان خون
در ایسلانگرا فوت کرد.
شاید همین اندک برای معرفی نرودا کافی باشد.
بیوگرافی کامل‌تر از این را می‌توان در دیباچه هر کدام از کتابهایش و کامل‌ترین آنها
را در کتاب بودها و یادبودها به قلم خودش خواند.

در این کوتاه سخن برآنم به برشمردن برخی از دریافتهایم از شعر نرودا بپردازم:
*نرودا *شاعری‌ است جمیع الاطراف.
این گفته شاید برای او بیش از هر شاعر دیگری در دنیا صدق کند.
*نرودا *آنچنان عاشقانه می‌سراید که واژه‌ها تاب مستی شاعر را نمی‌آورند
و آنچنان از دردهای سرزمینش سخن می‌گوید که هر کلمه شلاقی می‌شود بر صورت متجاوز!

گاه آنچنان ساده شعر می‌گوید که چکامه‌های بنیادین شکل می‌گیرد
و گاه چنان حکیمانه و فلسفی با جهان رو‌به‌رو می‌شود که در شعر بلند
کتاب سؤالها و یا این همه نام می‌بینیم.
اما چیزی که مسلم است نرودا شاعر زمانه خویش است و از آن بالاتر انسان زمانه خویش.
نگاه لطیف و شاعرانه او گوشه گوشه جهان هستی را واکاوی می‌کند
و از دل هر جنبنده و ناجنبنده‌ای شعر بیرون می‌کشد!
مثال روشن این ادعا، چکامه‌های بنیادین‌اند که شاعر،
گوجه‌فرنگی و لیمو و شراب و ذرت و ماهی‌ت‍ُن و حتی کت‌وشلوار را
به چالش شعر می‌کشد و برای هر یک چکامه‌ای می‌نویسد!
چکامه‌هایی که شاید تنها شاعری چون *نرودا باید بپردازدشان تا به دامن ابتذال نیفتند
و هر یک در پس ظاهر ساده‌شان حکمتی عمیق را به تماشا بگذارند.

نخستین حکمت چنین اشعاری شاید این باشد که در همه مخلوقات عالم هزار حرف نگفته،
هزار تفسیر پنهان و هزار هزار درس آموختنی است اگر چشم و گوشت هوشیار باشند
و حساس و نه زیر غبار عادت و فراموشی!
از سوی دیگر *نرودا یک شهروند کاملاً سیاسی است.
گذشته از پستهای ریز و درشتش و نیز کاندیداتوری‌اش برای ریاست‌جمهوری
در سال 1969 و کناره‌گیری‌اش از انتخابات به نفع‌آلنده،
این ذهن شاعر است که به قدری درگیر اجتماع، میهن و دردهای انسانی است
که وقتی به سرایش شعری با رویکرد اجتماعی دست به قلم می‌برد،
سیاست نه به شکل یک شعار روشنفکرانه که به صورت مفهومی
که در عرصه زندگی انسان تأثیری مستقیم دارد، در سروده‌اش شکل می‌گیرد.
به عبارت دیگر او از سیاست نیز می‌گوید نه به خاطر ذات سیاست بلکه به خاطر تأثیراتش بر انسان،
و* نرودا* شاعری‌ست که کاملاً انسان‌مدار است.
و به همین دلیل است که عشق نیز با تمام نمودهای جسمی و روحی‌اش در شعر او
حضوری بسیار پررنگ دارد.
صد شعر عاشقانه او مصداق کاملی از تغزل عینی و حسی است
و درک او از معشوق درکی یگانه است
و سبب می‌شود که نام ماتیلده هم‌ردیف بلقیس نزار قبانی و آیدای بامداد و مانند آنها قرار گیرد
که البته تعداد این معشوقهای یگانه به‌رغم تعدد آثار تغزلی در دنیا چندان زیاد نیست،
چرا که اغلب، درک شاعر از عشق درکی یگانه و مختص او نیست
و لاجرم معشوق و در نتیجه عشق ماهیتی یگانه نمی‌یابند.

فرم در کارهای نرودا در خدمت محتوا و کارکرد اثر است.
مثلاً در صد شعر عاشقانه از فرم 14 مصراعی (سونات) استفاده می‌برد که فرمی مناسب
برای اشعار لطیف و تغزلی است.
در چکامه‌های بنیادین شیوه تقطیع و سرایش به گونه‌ای‌ست که شعر
در یک ستون روزنامه بگنجد!
چرا که شعرها برای نخستین بار در آنجا منتشر شده است و…

زبان* نرودا زبانی ساده و صمیمی است و کمتر به دام مغلق‌گویی می‌افتد.
تصاویر شاعر نیز کاملاً عینی‌اند و نرودا نیز مانند بسیاری از شاعران بزرگ
که حرفی برای گفتن دارند، خود را به ورطه ابهامهای مه‌آلود و لابیرنتهای معماگونه
و ذهنیتی مالیخولیایی نمی‌اندازد.
چرا که به گمان من، مضمون برای او اهمیتی بسیار دارد و خواننده را ارج می‌نهد.
نتیجه این ارج نهادن به مخاطب در داستان کوتاهی از زندگی او کاملاً هویداست که
با ذکر آن، این مقال را به پایان می‌برم:
*نرودا در خاطراتش می‌نویسد که در دوران جوانی و کمی پس از آنکه
مجموعه شفق را منتشر کرده بود
همراه دوستانش به کلوپی در پایین شهر وارد می‌شود و اتفاقاً ورودشان مصادف می‌شود
با درگیری دو تن از اوباش برجسته محل! …
کلوپ به هم می‌ریزد
و نرودای جوان ـ شاید به واسطه همان سر پرباد جوانی!
ـ فریادکشان بر سر آن دو مرد تنومند،
آنها را به ترک محل امر می‌کند! …
یکی از این دو ـ که به قول *نرودا قبل از چاقوکشی، بوکس‌بازی حرفه‌ای بوده
ـ به *نرودا هجوم می‌آورد که مشت سنگین رقیب اوباشش او را نقش بر زمین می‌کند! …
کلوپ دوباره آرام می‌شود و رقیب از پا افتاده را بیرون می‌برند و رقیب پیروز
به شادمانی جمع باز می‌گردد که * نرودا او را نیز چنین خطاب می‌کند:
«همه‌تان گم شوید!… شما هم دست کمی از او ندارید!»…
ساعتی بعد به وقت ترک محل در آستانه در خروجی مرد قوی‌هیکل مست را می‌بیند
که در انتظار او ایستاده است!…
دوستان آماده گریختن‌‌اند و نرودای ـ به قول خودش پ‍َروزن!
ـ بی‌دفاع در برابر حریفی نابرابر!…
باقی را از زبان خود *نرودا بشنوید با کمی تلخیص:
… و من فکر کردم چه بی‌فایده است در برابر این هیولا عرض‌ اندام کردن.
درست مثل ببری که با بچه‌گوزنی روبه‌رو شود … همان‌طور که شاخ به شاخ بودیم،
ناگهان دیدم که سرش را به عقب کشید و چشمانش را از هم گشود و آن حالت سبعیت
از دیدگانش محو شد و با شگفتی پرسید: شما * پابلو نرودا * هستید؟!

– «بله من خودم هستم»
بعد سر بزرگش را بین دو دست گرفت و گفت: «من چه آدم احمقی هستم.
اینجا با شاعری که او را ستایش می‌کنم روبه‌رو شده‌ام،
آن‌ وقت باید از من عملی ناشایست سر بزند»
و سرش را بین دو دست گرفت و خود را ملامت کرد:
«من چه آدم رذلی هستم! …درست است که ما همه از یک قماشیم …
ما تفاله‌های اجتماعیم … اما به از شما نباشد،
در دنیا اگر یک آدم سالم باشد، نامزد من است. …
نگاه کن * دُون پابلو!(دُون = آقا ی محترمانه*در زبان ایتالیائی )
این عکس اوست …درست به قیافه‌اش نگاه کن! …
من روزی به او خواهم گفت که عکس تو در دست دون پابلو بوده است …
این او را خوشحال خواهد کرد …»
و او عکس دخترکی خنده‌رو را که تبسمی کودکانه به لب داشت،
به دستم داد «نگاه کن دون پابلو! …
شعر تو بود که واسطه عشق ما شد …. او مرا به خاطر شعر تو دوست دارد،
به خاطر شعر تو، که هر دو با هم آن را می‌خوانیم و از حفظ داریم».

و یک‌باره شروع کرد با صدای بلند به خواندن:
«در آستانه قلب تو
پسرکی افسرده‌حال چونان من زانو زده است
با دیدگانی دوخته به نرگس شهلای تو….»
درست در همین زمان در باز شد و دوستانم با تجدید قوا باز گشتند:
با قیافه‌های برافروخته، با مشتهای گره‌کرده و مهیا برای مقابله!
من با آرامی از در خارج شدم
و آن مرد همچنان در جای خود ترانه‌ام را مترنم بود و در جذبه سکر سرود …
نرودا خود از این واقعه و دهها واقعه مشابه، آن‌گاه که ایتالیاییها
به نفع او و علیه نخست‌وزیرشان شعار می‌دادند،
شعرخوانی برای کارگران معدن و ترن‍ّم شعرهایش به وقت اعتصابهای کارگری
و مواردی از این دست، به عنوان
«زمانی که شعر به صحنه آمد و قدرت خود را نشان داد» نام می برد.

و این چنین است شاعری که تحسین منتقدان را تا آنجا بر می‌انگیزد
که جایزه نوبل را به او اختصاص می‌دهند،
چنان مورد توجه حتی فرودست‌ترین طبقات فرهنگی جامعه است که شعرش را از بر می‌کنند
و از آن تأثیر می‌پذیرند و به خاطر او و دکلمه شعرهایش، ساعتها بر زمین می‌نشینند
و به ترن‍ّمش گوش می‌سپارند.
او در میان مردم زیست و برای مردم شعر سرود و راز بزرگی و ماندگاری شاعر،
چیزی جز این نمی‌تواند باشد.
*منابع:ــــــــــ:
1.
یادها و یادبودها، پابلو نرودا، ترجمه هوشنگ باختری ، نشر پارسا 1378
2.
هوا را از من بگیر خنده‌ات را نه، پابلو نرودا، ترجمه احمد پوری، چاپ هفتم، نشر چشمه، 1381

3.
صد شعر عاشقانه، پابلو نرودا، ترجمه نازنین میرصادقی، نشر نگاه، 1379
4.
چکامه‌ها، پابلو نرودا، ترجمه نازنین میرصادقی، نشر نگاه، 1380

سیامک بهرام پور
«تهیه و تنظیم : بخش ادبیات تبیان
منتخب فرزانه شیدا / پنجشنبه 24 مرداد 1388
ماخذ:
http://www.tebyan.net/literary_criticism/2009/3/18/87886.html
ماخذ اوليه : تازه هاى ادبى به مديريت جناب آقاى مجتبى .م.:
http://www.ccccc.blogfa.com/
* غوغای صبح *
آه…
…هوای پاک روستا
صمیمیت مردم دور از شهر
طبیعت پاک و بّکر…
لحظه ای بودن …زیستن
بدون مشغله ودود
بدون اسارت در عقربه های ساعت…وسوسه ا م می کند
نه تنها مرا که بشریت را!
آخر دمی آسوده زیستن را…هرگز نمی تعتها …روزها
در مشغله ی کار
تنها برای گذران * امور… یکسان شمرد!
زندگی ماست …در گذر هر ثانیه ای
که عقربه ها ی ثانیه شمار…تکانی میخورند
ومیشمارند وشمردند …
آوارگی روح مرا …روح ترا
هستی را… وروح زکف داده را….
در بهای زیستنی …که هرگز درنیافتیم
چگونه گذشت…
در مشغله ی بودنی پر تعجیل
که دیده بر خاک سپردیم…رو بسوی کار
تا بگذرد امّورات زندگی!!
ایکاش خدواند می گفت:
که راضی ست …. تا شاید دل نیز رضا می شد!
وزندگی آسان تر وبودن شاید شادتر
کاش خدا می گفت!!
فرزانه شیدا 8 مهرماه 1383

Add comment آگوست 16, 2009

Previous Posts

صفحه

دسته‌بندی

پیوندها

فرا

گاه‌شمار

مِی 2024
د س چ پ ج ش ی
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031  

Posts by Month

Posts by Category